Vrijdag was er veel wind, hoge golven en in de ochtend regende het pijpenstelen. Dus weer niet varen. Na alvast wat spullen opgeruimd te hebben voor de terugreis, besluiten we s' middags om nog maar een paar uurtjes te gaan vissen op forel in een meer, een paar kilometer buiten Vik. Het meer staat via een beek in verbinding met zee. Mogelijk dus zeeforellen. Wiegert en George besluiten op de steiger bij de aanwezige vishut te blijven vissen terwijl de anderen elders op verschillende plekken hun geluk beproeven. We vangen samen 8 forellen van het merk zeeforel. Geen grote vissen maar ze mogen mee. Wiegert heeft een gevangen vis op de pickniktafel achter zich gelegd. Maar in Noorwegen wordt alles door wel iets gegeten. Het zomaar neerleggen van een vis is dus een uitnodiging voor één ofander dier om te komen eten. Zo ook nu. Opeens horen de heren een geluid en weg is de vis. Dat laat Wiegert natuurlijk niet over zijn kant gaan en hij gaat driftig op zoek. Gelukkig vindt hij zijn vis even verderop weer terug. Vermoedelijk is een veel voorkomende marterachtige, die de Noren een 'minkie' noemen, de dader. Deze diertjes staan bekend om hun brutaliteit. Kennelijk heeft Wiegerts gezoek hem verstoord zodat hij de vis heeft achtergelaten.Zaterdagochtend zijn we al vroeg aan het ruimen want we willen de ferry van 10:00 uur hebben.

De reis gaat vandaag naar de Koppangcamping in Koppang. Daar hebben we een hut voor de nacht. De camping ligt direct aan de visrijke rivier de Glomna. Een geweldige plek voor vliegvissers overigens. De eigenaar Edward is zelf verwoed vliegvisser en helpt je graag op pad. Omdat Edward een NederNoor is kan dat in het Nederlands.