Gisteren was in de middag veel wind uit het noorden voorspeld. Eenmaal op het water snel richting noord want dan kun je als de wind aantrekt met de wind in de kont terug. We hebben een behoorlijk snelle boot, die tegen de 40 k/uur loopt. Da's niet gek voor een 120 pk diesel. De boot zelf is een onoogelijk geval, maar die diesel is betrouwbaar (?), heeft een turbo en een dubbele propellor. Nadeel van de boot is alleen de stuurman en navigator kunnen droog zitten. De rest moet aan dek blijven en is onbeschermd. Zolang de boot in planee vaart is er geen probleem, maar langzamer levert elke golf een plens overkomende water op.

Zo lagen we uiteindelijke direct onder Torghatten te vissen. Na daar wat gulletjes gevangen te hebben ging de wind er toch helemaal uit. Toen maar snel besloten om ver uit te varen naar een plek die Benny -onze verhuurder- ons al eerder gewezen had. Dat was echter wel ruim 20 kilometer de zee op. Vlakbij de plek waar de oude vishut van zijn opa op een eilandje staat. Daar aangekomen nog lekker wat vis gevangen. Wim kon er geen genoeg van krijgen en wilde steeds nog één driftje. Gevolg was dat uiteindelijk de wind opstak en we in puisthoge golven die voornamelijk dwars op de boot kamen, terug moesten. Tot overmaat van ramp wilde de boot niet vol gas en moesten we behoorlijk manouvreren om de onderwater rotsen zo hier en daar te ontwijken (we hadden nog geen waypoints uitgezet). De mannen buiten de stuurhut waren tot op hun onderbroek nat toen we 19:30 thuis kwamen. Daarna snel eten maken en vis fileren. Uiteindelijk was het weer ruim na middernacht toen we in bed lagen. Dit is de vakantie van de lange dagen. We hebben nog niet één keer voor 24:00 op bed gelegen.
Dinsdag was de wind nog verder aangetrokken tot een kleine storm. We hadden op de fileertafel de afgelopen dagen meerdere malen prachtige forellen (van soms wel 5 kilo per stuk) gezien en besloten om die te gaan vangen. Dat bleek te kunnen bij een voormalige kwekerij. Een meertje net iets groter dan een grote vijver bevatte veel forellen varierende van 0,75 tot 8 kilo. Je hoefde geen vergunning te hebben maar moest per kilo afrekenen. Zeepier ving al snel een gedracht met een enorm dikke buik; die kon wel eens vol kuit of hom zitten dus. Om hem wat lichter te maken maar snel een wat masseren en druk uitoefenen. Ja hoor daar liep al snel een pond tot een kilo kuit uit. Dat kunstje werd daarna bij elke dikke vis herhaald door de anderen. We blijven natuurlijk Nederlanders hé. Zeepier had zich als quotum 10 kilo gesteld. Dat was bereikt na 4 vissen. 2 kleine forellen en 2 grote. Wim kon het niet laten om zijn hele pensioen om te zetten in forel. De anderen wisten zich net als Zeepier aan hun uitgezette quotum te houden. Hoe Wim dit nu thuis gaat uitleggen weten we nog niet.
Na het forelvissen door naar Torghatten voor een verfrissende bergwandeling. Hoewel het erg hard waaide was het de hele dag overigens prachtig zonnig weer. Het pad naar Torghatten is nogal steil en lastig, maar het was zeer de moeite waar. Ondertussen was de tijd natuurlijk weer aardig gevorderd en was het weer na 19:00 voor we thuis waren. Opnieuw dus weer niet voor 24:00 uur in bed. Nu maar hopen dat die verdraaide wind morgen weg is.